Zezwolenie na pobyt czasowy w celu prowadzenia działalności gospodarczej

Przepisy

Zezwolenie na pobyt czasowy w celu prowadzenia działalności gospodarczej zostały uregulowane w przepisach rozdziału 5. Działu V. ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (t.j. Dz.U. z 2024 r., poz. 769).

Wymogi materialnoprawne dotyczące jego udzielenia zostały określone w art. 142 ust. 1 wymienionej ustawy.

Przepisy dotyczące udzielania zezwolenia na pobyt czasowy w celu prowadzenia działalności gospodarczej stosowane są łącznie z uregulowaniami dotyczącymi udzielania wszystkich typów zezwoleń na pobyt czasowy przyjętymi w rozdziale 1 Działu V: Część ogólna.

Szczególne zasady udzielania zezwoleń na pobyt czasowy w celu prowadzenia działalności gospodarczej wychodźcom z Ukrainy obowiązujące od dnia 1 kwietnia 2023r., wynikają z obowiązującego od tej daty brzmienia art. 42 ust. 13-19 ustawy z dnia 12 marca 2022 r. o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa.

Ustawa zawiera również odesłanie do aktów wykonawczych normujących istotne kwestie dotyczące udzielenia tego zezwolenia, w szczególności do:

• Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 17 kwietnia 2019 r. w sprawie wniosku o udzielenie cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt czasowy (Dz. U. z 2019 r., poz. 779);

• Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 26 lipca 2022 r. w sprawie opłat pobieranych w Rzeczypospolitej Polskiej od cudzoziemców za wydanie i wymianę dokumentów, które mogą być wydane cudzoziemcom, oraz trybu ich uiszczania (Dz. U. z 2022 r. poz. 1583);

• Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 lipca 2021 r. w sprawie zweryfikowanych kryteriów dochodowych oraz kwot świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej (Dz. U. z 2021r., poz. 1296).