Przepisy
Zezwolenie na pobyt czasowy i pracę zostało uregulowane w przepisach rozdziału 9. Działu V. ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (t.j. Dz.U. z 2024 r., poz. 769).
Wymogi materialnoprawne dotyczące jego udzielenia zostały określone w art. 176 ust. 1 wymienionej ustawy.
Przepisy dotyczące udzielania zezwolenia na pobyt czasowy dla ofiar handlu ludźmi stosowane są łącznie z uregulowaniami dotyczącymi udzielania wszystkich typów zezwoleń na pobyt czasowy przyjętymi w rozdziale 1 Działu V: Część ogólna.
Ustawa zawiera również odesłanie do aktów wykonawczych normujących istotne kwestie dotyczące udzielenia tego zezwolenia, w szczególności do:
Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 17 kwietnia 2019r. w sprawie wniosku o udzielenie cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt czasowy (Dz.U. z 2019 r., poz. 779),
Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 26 lipca 2022 r. w sprawie opłat pobieranych w Rzeczypospolitej Polskiej od cudzoziemców za wydanie i wymianę dokumentów, które mogą być wydane cudzoziemcom, oraz trybu ich uiszczania (Dz. U. z 2022 r. poz. 1583).
Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie wzoru zaświadczenia potwierdzającego domniemanie, że cudzoziemiec jest ofiarą handlu ludźmi (Dz.U. z 2014 r. poz. 513).
Lorem ipsum dolor sit amet consectetur adipisicing elit. Voluptatum sed necessitatibus in voluptas, laboriosam adipisci aliquam earum libero sapiente