Na etapie składania wniosku

Niestawienie się w celu złożenia wniosku i oddania odcisków linii papilarnych

Ustawa o cudzoziemcach nakłada na cudzoziemca obowiązek osobistego złożenia wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy, zezwolenia na pobyt stały oraz zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE. Konieczne jest zatem, aby oprócz złożenia podpisu przez cudzoziemca na wniosku cudzoziemiec stawił się osobiście w urzędzie wojewódzkim w celu jego złożenia, pod rygorem pozostawienia jego wniosku bez rozpoznania.

Celem osobistego stawiennictwa jest:

• identyfikacja cudzoziemca

(W trakcie przyjęcia wniosku dochodzi do porównania wyglądu cudzoziemca z przedkładanymi przez niego zdjęciami, które zostaną w ostatnim etapie zamieszczone w karcie pobytu. Karta pobytu jest rodzajem dokumentu potwierdzającego tożsamość na terytorium RP. Musi więc w sposób jednoznaczny identyfikować jej okaziciela.),

• umożliwienie przedstawienia ważnego dokumentu podróży,

• odebranie od cudzoziemca odcisków linii papilarnych, których obraz zostanie umieszczony na karcie pobytu, jeśli zezwolenie zostanie udzielone.

Dla zapewnienia możliwości obsługi i przewidywalności przyjęć urzędy wojewódzkie przyjęły system elektronicznego umawiania się na wizytę w celu złożenia wniosku.

Jako, że wniosek musi być złożony nie tylko osobiście, ale też, poza nielicznymi wyjątkami, w określonym terminie, w sytuacji, gdy istnieje zagrożenie naruszenia terminu przewidzianego do złożenia wniosku ze względu na brak możliwości umówienia wizyty w czasie legalnego pobytu (tj. przed upływem terminu ważności posiadanej wizy, dopuszczalnego pobytu w ruchu bezwizowym lub terminu ważności posiadanego zezwolenia pobytowego), cudzoziemiec może złożyć wniosek za pośrednictwem operatora pocztowego (aktualnie takim operatorem jest wyłącznie Poczta Polska SA) bądź w biurze podawczym urzędu. Wówczas wojewoda wezwie go do osobistego stawiennictwa w wyznaczonym przez siebie terminie. Jeśli zaś cudzoziemiec nie zastosuje się do wezwania i nie stawi się w siedzibie organu, jego wniosek pozostawiony zostanie bez rozpoznania. Z uwagi na ryzyko, jakim obarczony jest taki sposób wnoszenia wniosku, należy unikać sytuacji, które zmuszałyby do jego zastosowania, i traktować ten sposób złożenia wniosku jako ostateczność.

Należy przy tym pamiętać, że obowiązkowi osobistego stawiennictwa przy złożeniu wniosku nie podlegają cudzoziemcy, którzy zamierzają dopiero dołączyć do członków rodziny zamieszkujących w Polsce w ramach procedur przewidzianych dla łączenia rodzin oraz małoletni poniżej 6 roku życia, co oznacza, że w ich przypadku osoby uprawnione do złożenia wniosku w ich sprawie (członek rodziny działający jako pełnomocnik lub w przypadku małoletniego rodzic/-e lub opiekun/-owie wyznaczony/-eni przez sąd) nie muszą stawiać się w organie w celu złożenia wniosku. Podpisany wniosek może być przesłany przez te osoby pocztą lub złożony w biurze podawczym wojewody, także przez osobę trzecią. Obowiązek osobistego działania zostanie bowiem dopełniony już przez samo złożenie podpisu przez te osoby podpisu pod wnioskiem obejmującym małoletniego.

W przypadku cudzoziemców powyżej 6 roku życia prawo wymaga, aby małoletni byli obecni przy złożeniu wniosku oraz by oddali odciski linii papilarnych. Przepisy nie obligują jednak ich rodziców lub prawnych opiekunów do tego, aby im towarzyszyli. Obowiązujące przepisy nie przewidują bowiem wyraźnie obowiązku osobistego stawiennictwa tych osób. O ile pełnomocnik nie może w imieniu rodziców/opiekunów wypełnić i podpisać wniosku nie ma przeszkód, aby stawił się w siedzibie urzędu obsługującego właściwego wojewodę i złożył – działając jako „posłaniec” – wypełniony i podpisany wniosek oraz przyprowadził małoletniego, który ukończył 6 lat celem pobrania od niego odcisków linii papilarnych.