Mobilność długoterminowa członka rodziny naukowca

Trang này không có sẵn bằng một ngôn ngữ đã chọn.

Decyzja

Po zapoznaniu się z materiałem dowodowym i jego ewentualnym uzupełnieniu wojewoda orzeka w drodze decyzji administracyjnej o udzieleniu zezwolenia, o ile stwierdzi braku przeszkód do jego udzielenia, w tym oceni, iż wymogi dotyczące zezwolenia zostały spełnione.

Zezwolenia na pobyt czasowy w celu mobilności długoterminowej członka rodziny naukowca udziela się do dnia, w którym upływa termin ważności zezwolenia na pobyt czasowy w celu mobilności długoterminowej naukowca udzielonego cudzoziemcowi, z którym członek rodziny przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Cudzoziemcowi, który uzyskał zezwolenie wydawana jest karta pobytu (więcej w zakładce: „Karta pobytu”).

Udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy w celu mobilności długoterminowej członka rodziny naukowca kreuje wobec cudzoziemca prawa i obowiązki, w tym w szczególności:

  • Uprawnienia w sferze legalnego pobytu oraz podróży – w czasie jego ważności cudzoziemiec uprawniony jest do legalnego pobytu w Polsce oraz przekraczania granicy Polski bez konieczności posiadania wizy. Może on także przekraczać granice wewnętrzne strefy Schengen i przebywać w innych państwach obszaru Schengen przez okres 90 dni w każdym okresie 180 dni, pod warunkiem zachowania wymogów wjazdu i pobytu.

  • Uprawnienia w sferze dostępu do rynku pracy – po uzyskaniu zezwolenia cudzoziemiec może wykonywać pracę w Polsce bez konieczności posiadania zezwolenia na pracę.

  • Obowiązek zawiadomienia na piśmie wojewody, który udzielił zezwolenia lub który orzekał w sprawie w I instancji, o ustaniu przyczyny udzielenia zezwolenia – który powinien być zrealizowany przez cudzoziemca w terminie 15 dni.

Wojewoda wyda decyzję administracyjną o odmowie udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt czasowy, jeśli stwierdzi istnienie podstawy do odmowy udzielenia zezwolenia, co:

- w odniesieniu do cudzoziemca może być związane z:

  • niespełnieniem wymogów do zezwolenia na pobyt czasowy ze względu na deklarowany cel pobytu lub stwierdzeniem, że okoliczności, które są podstawą ubiegania się o to zezwolenie, nie uzasadniają pobytu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres dłuższy niż 3 miesiące lub

  • wpisem danych cudzoziemca do wykazu cudzoziemców, których pobyt jest na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej niepożądany, lub figurowaniem danych cudzoziemca w Systemie Informacyjnym Schengen do celów odmowy wjazdu, lub

  • obronnością lub bezpieczeństwem państwa lub ochroną bezpieczeństwa i porządku publicznego lub zobowiązaniami wynikającymi z postanowień ratyfikowanych umów międzynarodowych obowiązujących RP, lub

  • złożeniem w postępowaniu o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy wniosku zawierającego nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje lub dołączeniem do tego wniosków dokumentów zawierających takie dane lub informacje, lub też zeznaniem nieprawdy lub zatajeniem prawdy albo podrobieniem lub przerobieniem dokumentu w celu użycia go jako autentycznego lub używaniem takiego dokumentu jako autentycznego, lub

  • brakiem zgody na leczenie, w przypadku podlegania obowiązkowi leczenia na podstawie art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, nie wyraża zgody na to leczenie, lub

  • złożeniem wniosku podczas nielegalnego pobytu w Polsce lub nielegalnym pobytem na tym terytorium,

  • istnieniem uzasadnionych wątpliwości co do wiarygodności złożonych przez cudzoziemca oświadczeń odnośnie do celu jego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z uwagi na dostępne organowi dowody lub obiektywne okoliczności wskazujące na to, że cel pobytu cudzoziemca mógłby być inny niż deklarowany,

  • upłynięciem okresu ważności wydanego przez inne państwo członkowskie Unii Europejskiej dokumentu pobytowego, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. a rozporządzenia nr 1030/2002, lub wizy długoterminowej, z adnotacją „naukowiec”, posiadanych przez naukowca, z którym członek rodziny przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wojewoda może odmówić zezwolenia także w sytuacji niedopełnienia przez cudzoziemca obowiązku zawiadomienia o ustaniu przyczyny udzielenia poprzedniego zezwolenia. Odmowa na tej podstawie będzie uzasadniona jedynie wówczas, gdy kolejny wniosek cudzoziemiec złoży przed upływem 1 roku od upływu terminu ważności poprzedniego zezwolenia na pobyt czasowy lub od dnia, w którym decyzja o cofnięciu tego zezwolenia stała się ostateczna (art. 100 ust. 2 w związku z art. 113 ustawy o cudzoziemcach).

Od decyzji o odmowie udzielenia zezwolenia służy odwołanie do Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców (więcej w zakładce: „Odwołanie”).

Lorem ipsum dolor sit amet consectetur adipisicing elit. Voluptatum sed necessitatibus in voluptas, laboriosam adipisci aliquam earum libero sapiente